Bahar Yıldızı

Beni yakından tanıyanlar iyi bilirler. Tam bir sinema tutkunuyumdur. Bugüne kadar sayısız film izledim. Bebekten sonra bu durum biraz değişti tabii.. Film izlemek şöyle dursun yarım saat kesintisiz tv (televizyonla aram hiç yoktur ama belgesel izlemeyi çok severim) izlediğimi bile hatırlamıyorum.  Kardeşimin askerden gelmesi ve ameliyat olması nedeniyle annemlerde kaldığım iki haftaya beş film sığdırdık. Sağ olsun annem bir s.o.s. görevi görerek zor durumlarda Masal'la ilgilendi. Bana da özlediğim o eski günlerdeki gibi kardeşimle film keyfi yapmak düştü. İlk olarak 'It' - 'O' filmini izledik. Allah'ım ne berbat bir filmdi. Yemin ediyorum o iki saatime acıdım. Hayır, bunun neresini o kadar övdüler ve bu filmin neresine o puanı verdi sevgili imdb anlayamıyorum. Eski yapımı daha iyiydi diyebilirim. Filmi izlememde izleyen arkadaşların yoğun övgüleri ve imdb 'nin verdiği 7,5 puan çok büyük bir etkendi. Bir de koulrofobim (Palyaço korkusu) o

Mumları çok seviyorum. Özellikle kavanoz mumları çok daha seviyorum. Hem şık hem de kullanışlı. Ama gelin görün ki kavanoz mumların fiyatları gereksiz pahalı. Açıkçası minicik bir kavanoz muma 30 lira gibi bir meblağ vermek bana çok gereksiz geliyor. Uzun süredir aklımdaydı. Fikri Pinterestte görüp yapılacaklar arasına not etmiştim. Ama Masal kuştan bir türlü fırsat bulup da yapamamıştım. Hatta fotoğraftaki kavanozu da tam olarak bu sebepten almıştım.  Gel gelelim nasıl yapıldığına... Malzemeler: Kullanmadığınız, gözden çıkardığınız mumlar ya da artan mum parçaları Kavanoz ya da mumu koyacağınız herhangi bir kap Benmari usulü eritmek için mini boy bir tencere  Kap küçükse kürdan, büyükse çöp şiş  Koku vermek için herhangi bir esans  (Benim elimde lavanta esansı olduğu için onu kullandım.) Renk vermek için pastel poya  (Ben renkli mum kullandığım için pastel boyaya gerek kalmadı ama siz beyaz mum eritip renk verecekseniz şayet istediğiniz renk pastel boyası ku

Masal'a diktiğim ilk elbise ♥ Dikerken inanılmaz keyif aldım. Ama biraz küçük dikmişim. İçine zor girdi (Bildiğin koca göbüşten zor oldu elbise). İki hafta sonra içine giremeyecek büyük ihtimalle. Ama olsun. Şu fotoğraflar bile yetti yani :)  İnstagrama koyar koymaz bir sürü mesaj ve yorum aldım elbise ile ilgili. Çok çok beğenildi. İtiraf etmem gerekirse kol detayları dışında hemen hemen her detayını bende çok beğendim, sevdim. Gelen sorularda,  Kalıbı nereden aldınız? Nasıl diktiniz? Kursa gittiniz mi? Kaç yıldır dikiş dikiyorsunuz? gibi sorular vardı. Kısaca bahsedeyim dikiş maceramdan o zaman.. Dikiş serüvenim taa çocukluğuma dayanıyor aslında. Küçücük bir kızken bebeklerime kıyafetler dikerdim. Bence bunu hemen hemen her kız çocuğu yapmıştır. Benimki biraz farklıydı tabii.. Elimden iğne-iplik ve makas hiç düşmezdi. Hatta her yerden iğne çıkardı. Bugün hala konuşur, gülüşürler bizimkiler. Hemen hemen her yerden çıkan iğneler yüzünden bir kaza ya

Uzun bir aradan sonra merhaba :) Bebekli hayatta en çok özlediğim şeylerden biri de oturup şööyle uzun uzun yazmak oldu şüphesiz.  Bebekle ne ara dolu dolu koca 8 ay geçti anlamadım bile. Ben hala o müthiş uykusuz gecelerde, gaz sancılarıyla dolu günlerde takılı kaldım. Hani şu buram buram süt koktukları zamanlarda... Ne çabuk geçiyor günler. Hele de bebekle sanki ışık hızında. İnsan çok özlüyor inanın. Taze anneler ne olur ne olur tadını çıkarın her hem de her anın... O süt kokularını, çaresiz minicik hallerini delicesine özlüyor insan. Doya doya yaşadım evet, her anın tadını çıkararak hem de... Ama sürekli, "Keşke daha güzel yaşasaydım, keşke tadını daha iyi çıkarsaydım." derken buluyorum kendimi. Bu süreçte o kadar çok şey öğrendim ki.. Öğrendiğim en iyi şey; herkesin her şeyi benden daha iyi bildiği ve benim bebeğimi benden daha çok önemsedikleriydi (!) Okuyan, araştıran ve kendini geliştirmeye çalışan her anne zaten bebeği için en iyisini yapmaya çalışıyordur

Meleğim için her birini büyük bir özen ve sevgiyle hazırladığım hediyeliklerim çok sevildi. Gerek renkleri gerek detayları insanın içine huzur veriyor doğrusu. İyi ki hamileyken yapmışım dedim kendi kendime.. Malum bizim miniş erken geldi. Benim için inanılmaz bir kolaylık oldu önceden hazırlamış olmam. Aslında her şeyin pembe olmasını çok da sevmiyorum.. Ama bu iki kumaşı kombinlemek inanılmaz hoşuma gidiyordu. Hediyeliklerde de kullanmam gerektiğini düşündüm. Araya biraz mint ve fuşya katarak pembeliği kırdığımı düşünüyorum.  Ben çok severek yaptım ve çok içime sindi. Her ama her detayını kendim yaptım.  Tamamen el emeğim ve benden izler taşısın istedim.. İstediğim gibi de oldu.  Pek hoş oldu. Bu fikri pinterestte gördüm. Çok hoşuma gidince tabii hemen işe koyuldum.. Minik kavanozlar, kumaşlar, inci boncuklar ve içine koyacağım badem şekerleriyle yapımı basit inanılmaz şirin bir hediyelik oldu. Eski bir grafiker olarak etiket tasarımını da